WO

Informatica verandert en het informatica-onderwijs verandert mee. Nieuwe onderwerpen dienen zich aan, functies verschuiven en de rol van de eindgebruiker wordt in automatiseringsprojecten steeds belangrijker.
In deze lezing worden een aantal ideeën gepresenteerd over de wijze waarop het inleidend informatica-onderwijs kan inspelen op de verschuivingen. In het bijzonder zal de aandacht daarbij worden gericht op integratie van de verscheidenheid aan informatica-onderwerpen, de didactische presentatie en de rol van object-oriëntatie.

Cryptologie is een belangrijk onderwerp zowel binnen het huidige Wiskunde, Informatica en Informatietechnologie curriculum bij de Technische Universiteit Eindhoven als binnen het Informaticacurriculum bij de Open universiteit. Steeds verder toenemende elektronische communicatie, ook die van gevoelige informatie, noodzaakt tot aandacht binnen het onderwijs hoe dit veilig kan plaatsvinden. Klassieke systemen, reeds door Julius Caesar toegepast, hebben hun waarde omdat ze doeltreffend de mogelijkheden en beperkingen illustreren van de cryptografie.

CEPIS (Council of European Professional Informatics Societies) is een Europese organisatie waar 15 landen in participeren. CEPIS voert de ElSS-standaard (European Informatics Skill Structure). Functieclassificatie is relevant voor scholen en bedrijven. Het brengt eenheid in de zeer diverse wereld van informatiekunde en automatisering.
Deze presentatie geeft inzicht in EISS en de relevantie daarvan.

In de voordracht zal worden ingegaan op vragen betreffende de opzet (qua inhoud en didactiek) en de tentaminering van een cursus Informatiemanagement voor bedrijfseconomie studenten van de RU Limburg en de antwoorden die daarop werden gevonden. Het bleek dat probleemgestuurd onderwijs (PGO) met enkele niet-PGO elementen moest worden aangevuld. Ook wordt ingegaan op de resultaten van een evaluatie van de cursus. Tenslotte volgen enkele aanbevelingen voor zo'n soort cursus.

Het leren en onderwijzen van ontwerpactiviteiten neemt een belangrijke plaats in binnen het informatica-onderwijs. Veelal ligt in dit onderwijs, naast de presentatie van theoretische concepten, het accent op het zelfstandig oplossen van ontwerpproblemen. Deze presentatie gaat in op een alternatieve aanpak, waarbij lerenden al snel worden geconfronteerd met bestaande ontwerpen die zij moeten bestuderen, uittesten, completeren en uitbreiden. Pas in een relatief laat stadium worden ontwerpproblemen zelfstandig opgelost.

Jarenlang leverden informatica-opleidingen specialisten af op de arbeidsmarkt. Academici die vanuit een technische oriëntatie, ontwikkelingen in de informatietechnologie konden toepassen in de bedrijfsvoering van bedrijven. Zij konden terugvallen op hun kennis van de mogelijkheden en beperkingen van informatietechnologie.

Het landelijke examen voor de AMBI-module "Gegevensanalyse, -modellering en -beheer" (HB.2) van de Stichting EXIN, is gebruikt voor een analyse van vier gegevensmodeltypen, te weten: het relationele model, het semantische model, het EAR model en het binaire model. Vergelijking van de modeltypen was mogelijk omdat het examen een groot aantal kandidaten had met dezelfde vooropleiding op het gebied van gegevensmodellering.

Aan de Ou wordt een 3e niveaus cursus ontwikkeld waarin studenten een managementsimulatie moeten uitvoeren. Studenten werken samen in groepen van vier en zij communiceren onderling en met de begeleider via een elektronisch conferencing systeem.
De eerste ervaringen met de try out van deze cursus zullen gepresenteerd worden.

Met de opkomst van computers in de jaren zestig, werden ook de informatiesystemen belangrijker. Om niet steeds opnieuw het wiel te hoeven uitvinden, was er behoefte aan gestructureerde ontwerpmethodieken. Voorbeelden hiervan zijn ISAC, SA/SD, NIAM en Infomod. Het nadeel van methodieken is echter dat ze al snel als keurslijf van vaste procedures gaan werken. De systeemontwerper moet dan een aantal regels volgen om tot een informatiesysteem te komen.

Met UCSI (Unified Classification Scheme for Informatics) en de daarbij behorende classificatiemethode is het mogelijk om de informatica component in opleidingen op objectieve wijze met elkaar te vergelijken. De classificatiemethode is in ontwikkeling en is mede gebaseerd op ervaringen die opgedaan zijn bij een pilot project in 1993 en 1994 in het hoger beroepsonderwijs. De eerste resultaten van een recente vergelijking van enkele curricula uit het hoger onderwijs geven een beeld van de mogelijkheden van de methode.