WO

Nico van Diepen doet in de eerste voordracht uit de doeken hoe de opleiding tot leraar informatica is vormgegeven binnen de TULO, de lerarenopleidingen van de drie technische universiteiten. Aan de orde komen inhoud, instroom en onderwijsbevoegdheid.
In een tweede voordracht zal Jacob Perrenet bespreken welke stappen genomen zijn en nog moeten worden genomen om het bijbehorende vakdidactische onderzoek van de grond te tillen.
Daarna zal een discussie plaats vinden onder leiding van Bert Zwaneveld.

De masteropleiding Computer Science van de Universiteit Twente selecteert hbo’ers die zich aanmelden, daarbij spelen voorkennis, capaciteit en motivatie een rol. In het selectieproces heeft de student ook een eigen verantwoordelijkheid. De uitkomst kan voorwaardelijke toelating zijn: wie niet binnen een jaar tekorten heeft weggewerkt, moet vertrekken. Het schakeltraject bestaat uit meer dan alleen het wegwerken van inhoudelijke tekorten. Met Saxion is dit traject ingebed in het hbo-programma. Wat maken drie jaar ervaring met de toelating van hbo’ers duidelijk?

Uitwisseling van studenten op (inter)nationale schaal is een belangrijk speerpunt op de Bologna- agenda. Met het European Credit Transfer System kunnen studenten hun studiepunten van een instelling meenemen naar elders. In onze bijdrage geven we een aanpak om het overdrachtsproces te ondersteunen middels een Service-Oriented Architecture waarin Nederlandse Hoger Onderwijs- instellingen kunnen samenwerken. Tegelijkertijd benutten we deze aanpak in het ICT-onderwijs door studenten een concrete web-service te laten bouwen die moet passen in deze architectuur.

De masteropleiding Computer Science and Engineering van de Technische Universiteit Eindhoven heeft sinds dit jaar een variant die gezamenlijk wordt uitgevoerd met de MAHE universiteit uit India, en die wordt gesponsord door Nederlandse bedrijven. In deze voordracht ga ik in op overeenkomsten en verschillen van informatica-opleidingen en van informatica-studenten uit de twee landen.

Caroline Nevejan neemt de vorm van ICT-onderwijs onder haar hoede. Zij was een van de oprichters van de Waag Society. Ook was Caroline directeur van de afdeling onderwijsresearch en ontwikkeling van de HvA. In 2000 organiseerde zij het teacherslab, een evenement voor alle docenten om hun kennis over ICT en onderwijs te versterken. Zij werkt nu in de communicatie-wetenschap aan haar proefschrift Presence in Learning Environment, met prof. Cees Hamelink. Zij heeft de primaire focus op 'de mens achter de computer'.

Doekle Terpstra spreekt tijdens NIOC over doorlopende leerlijnen en het belang van samenwerking tussen hogescholen en roc's op regionaal niveau. Bij alle vernieuwing in het hoger onderwijs speelt de aansluiting tussen onderwijssoorten een sleutelrol In het ict-onderwijs is de doorstroom van studenten van mbo naar hbo groot, evenals die van hbo naar wo. Dit verklaart de centrale rol van het hbo voor de thema's van NIOC.

Het onderwerp van gesprek van Wiro Niessen is ICT in andere disciplines. Hij kan bijzonder beeldend spreken over zijn vakgebied: de toepassing van imaging voor de medische praktijk, met name in de radiologie en de hart- en vaatchirurgie. Hij heeft ook een duidelijke en overdraagbare visie op de relatie tussen die toepassingen en voorafgaand fundamenteel onderzoek.

Paul Klint spreekt over ICT als zelfstandig vakgebied. Paul brengt als voorzitter van het Informaticaonderzoek Platform Nederland de verschillende onderzoekscholen in de ICT samen. Hij is de gesprekspartner van de onderzoekers met de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek.
In 2005 speelde Paul Klint een belangrijke rol bij het tot stand komen van de Nationale OnderzoeksAGenda voor de ICT (NOAG-ict) 2005-2010.

Next Generation Learning Tools.
De ervaring leert dat de studenten niet meer dezelfde studenten zijn als 10 jaar geleden. Scholen moeten daarom deze studenten van de 21ste eeuw een platform aanbieden om zich te onderscheiden op de hedendaagse globale arbeidsmarkt.

Kwaliteit is een niet meer weg te denken begrip geworden in alle soorten bedrijven, organisaties en instellingen. En dat is terecht! Maar het meten van kwaliteit is heel wat moeilijker dan velen willen geloven en ik kan mij dan ook niet aan de indruk onttrekken dat in veel bedrijven, organisaties en instellingen kwaliteit langzaam een karikatuur van zich zelf aan het worden is. Kwaliteit levert steeds meer bureaucratie en steeds minder “kwaliteit”. De oorzaak hiervan zien we ook terugkomen bij vele andere, veel gehanteerde, managementtechnieken.