WO

Sinds versie 1.5 zijn generics een onderdeel van de taal Java. In tutorial style leggen we uit hoe en waarvoor generics gebruikt kunnen worden, en ook waarom generics op deze manier aan de taal is toegevoegd. We vervolgen met enkele kritische kanttekeningen bij de huidige vorm van generics in Java. Sommige van deze zijn formeel-wetenschappelijk van aard, andere hebben betrekking op de moeilijkheid om correcte en bruikbare compilers te bouwen voor deze versie(s) van Java, gestaafd aan concrete voorbeelden van het gebruik van javac van Sun en de compiler van Eclipse.

Agile software ontwikkeling is een veel besproken onderwerp. Veelal wordt uitgebreid gesproken hoe projecten volgens deze benadering aan te pakken. Technieken worden benoemd en methodieken als Scrum genieten ineens veel aandacht. Agile software ontwikkelen is dan ook een aanpak die eenvoudig uitlegbaar is naar de business en ook daar op begrip kan rekenen. Toch is bij het uitbesteden van software ontwikkeling de meeste gehoorde vraag nog steeds “wat kost het en wanneer is het af.” Dit druist direct weer in tegen de ideeën achter de agile beweging.

Het programmeren van een game voor een mobiele telefoon in Java vormt het sluitstuk van het propedeuse-onderwijs in objectgeoriënteerd programmeren bij de ICA. Studenten bedenken een eigen game en programmeren deze met gebruikmaking van een package met standaardfunctionaliteit, geïnspireerd door GameMaker. Het blijkt dat games zeer geschikt zijn om OO-principes te leren toepassen in grotere opdrachten. Bovendien is het zeer motiverend voor studenten.

Op ieder onderwijsniveau in Nederland -van hoog tot laag- is er weinig contact tussen docenten biologie en docenten informatica. Ze lijken te komen uit verschillende werelden die anders denken en anders doen. Deze bijdrage zal laten zien dit voor beide culturen een jammerlijk gemiste kans is. Moderne DNA machines spugen tegenwoordig makkelijk terabytes aan data uit. Per dag. Om daar iets zinnigs mee te doen, is de bioinformatica ontstaan. Op het snijvlak van biologie en informatica.

Kunstmatige intelligentie is de studie van intelligent gedrag, en van manieren waarop intelligent gedrag kan worden nagebootst met behulp van computers. Hoewel kunstmatige intelligentie oplossingen kan bieden voor vele problemen waarmee het bedrijfsleven te kampen heeft, is er over het algemeen weinig aandacht voor in het informatica-onderwijs.

Sinds 2000 is er binnen de EU een groeiende belangstelling voor ICT waar te nemen. Inmiddels is er een agenda voor ICT als onderdeel van de Lissabon Strategie. Er is veel aandacht voor samenwerking tussen landen en tussen “stakeholders”. Er zijn arbeidsmarkt onderzoeken gedaan, er is veel aandacht voor computer literacy en voor verbetering van “awareness”.

Serieus spelen! Is dit geen ' Contradictio in Terminis'? Hoe kan spelen nu serieus zijn en toch spelen blijven? En spelen op zichzelf is toch al leren? Spelend Leren dus!

Bij het ontwerpen en invoeren van informatiesystemen wordt veelal keurig volgens de boekjes een top-down aanpak gekozen. Wat zijn de doelstellingen van de onderneming? Hoe vertaalt zich dat naar de functionele specificaties en aan welke eisen moet het systeem voldoen. Bovendien eist de afdeling financiën een gedegen business case zodat de kosten wel terugverdiend worden. Maar wat doen informatiesystemen met het gedrag van mensen? Iedereen die sociale wetenschappen heeft gestudeerd kent het Hawthorne effect: alleen al het meten zelf heeft al invloed op hoe mensen zich gedragen.

Als het gaat om onderwijs weten en kunnen we ontzettend veel. Vooral door de ICT ligt een nieuwe wereld voor ons open. Onderwijsland zou een paradijs kunnen zijn. De praktijk is anders. Het onderwijs kraakt en piept aan alle kanten. Dat is ook niet verwonderlijk. Het onderwijs is ontworpen, gegroeid en tot een nationaal systeem gemaakt in de negentiende en de eerste helft van de twintigste eeuw. Afbouw van de standenstaat, individualisering, ontkerkelijking, migratie, globalisering en niet in het minst de nieuwe media veranderden de mensen en de samenleving.

De voordracht gaat over het herkennen van objecten aan de hand van beelden. We beginnen bij de mens. Als u uw ogen opendoet treedt een lichtstraal uw hoofd binnen. Met dit lichtstralen komt de informatie mee waaraan u allerlei objecten herkend in de wereld. Pythagoras en de oude Grieken waren daar niet zonder meer van overtuigd. Ze streden om het hardst of het licht het oog in ging of dat het er uit kwam. Het conflict duurde tot in de 10e eeuw toen Al Hazen uit Irak het dispuut besliste: licht gaat het hoofd in.