HBO

Het begrip array speelt al jarenlang een grote rol als middel om binnen een programma gelijksoortige gegevens te structureren. Een objectgeoriënteerde aanpak maakt het gebruik ervan echter overbodig. In de lezing worden argumenten aangedragen waarom het array uit het (initiële) onderwijs kan en moet verdwijnen. Verder wordt ingegaan op een alternatief dat de kwaliteit van het onderwijs aanzienlijk kan verbeteren.

Het KIO-project (Kwaliteitsverbetering Informatica Onderwijs) is een initiatief van het BI-platform en het HIO-overleg. Het project wordt uitgevoerd in opdracht van nagenoeg alle hogescholen met een studierichting hogere informatica (HIO, sector Techniek) of bedrijfs(kundige) informatica (BI, sector Economie).
Het project heeft als tweeledig doel:
- het verbeteren van de kwaliteit van het informatica-onderwijs in het HBO
- hogescholen een referentiekader aanbieden voor het positioneren van het informatica onderwijs.
Het KIO-project omvat vier deelprojecten:

In deze presentatie wordt een schets gegeven van een onderzoek naar inzet van CASE-tools binnen het onderwijs aan de studierichting Informatica & Informatiekunde dat binnen de Haagse Hogeschool, sector Informatica wordt uitgevoerd. Dit onderzoek wordt uitgevoerd binnen de kaders van het onderwijsgebonden onderzoek binnen deze instelling.
Doel van het onderwijsgebonden onderzoek is erop gericht nieuwe ontwikkelingen in research en praktijk (zoals bijvoorbeeld rond CASE-tools) te volgen en eventuele resultaten te gebruiken voor inzet in het (reguliere) onderwijs.

Het is gebruikelijk om gestructureerd programmeren te onderwijzen met behulp van stapsgewijze verfijning. Maar de werkstukken die studenten inleveren bestaan uit gecompleteerde programma's en de toegepaste verfijningen moeten daar als het ware uit worden ge-'parsed'.
Het zou veel overzichtelijker zijn om omgekeerd te werken: documenteer de verfijningen en genereer daaruit de programmafiles. Knuth heeft deze benadering 'Iiterate programming' genoemd.

De laatste tien jaren is de interesse van opleidingsinstituten en ondernemingen verschoven van de programmeerkunst naar relationele databases, case tools en dergelijke. Toch wordt er in ongeveer tien procent van de gestarte nieuwbouwprojecten geen informatiesysteem opgeleverd en de kosten van het testen en onderhouden van 'geslaagde' systemen neemt grote vormen aan. De kunst van het specificeren/programmeren dient weer in ere te worden hersteld.

Integreren van creatieve softwarepakketten in:
- DeskTop Publishing: vanaf beginstadium tot eindproduct zoals brochure (DTP) met foto's (digitale fotoverwerking) en illustraties (tekenpakket)
- DeskTop Video: koppeling tussen video en computer: werken naar eindproduct (videofilm) waarin de computer in beeld en geluid heeft ingegrepen
- Sound & Midi: opname geluiden met 'sound-digitizer'. Met behulp van MIDI-keyboard, gitaar of stem en softwarebewerking (sequencer programma's) wordt toegewerkt naar een eindproduct (song).

Opleidingsinstituten, instituten voor beroepsonderwijs, krijgen voor de nascholing van hun personeel de beschikking over een geoormerkt budget. Dat betekent ondermeer een grotere autonomie in het vormgeven van nascholingsbeleid als onderdeel van het personeelsbeleid.
De overheid stelt voorwaarden bij de lumpsumfinanciering van de nascholing: het management dient een nascholingsplan te maken, waarin het aangeeft om welke reden men kiest voor een bepaalde vorm van nascholing, welke categorieën personeelsleden welke nascholing gaan volgen, wat de begrote kosten zijn.

Het verschaffen van informatie over de Na-NaBoNT-planner.
De Na-NaBoNT-planner is een computerprogramma dat scholen voor beroepsonderwijs kunnen gebruiken bij het plannen van de nascholing voor hun personeel.
Met name wordt informatie gegeven over:
- de plaats van de Na-NaBoNT-planner binnen het personeelsbeleid en het nascholingsbeleid
- de mogelijkheden van de planner bij het opstellen van een nascholingsplan.

Een belangrijke besturingsstructuur in de meeste programmeertalen is de herhaling of iteratie. In vrijwel iedere inleidende programmeercursus zal er dan ook aandacht aan besteed worden. Omdat cursisten dikwijls fouten maken op dit terrein, laten we enkele benaderingen de revue passeren. Wij zullen daarbij ondermeer putten uit onze ervaring in het geven van programmeeronderwijs aan niet-informatici.

Gebruik van methoden bij ontwerp en bouw van informatiesystemen resulteert niet automatisch in goede informatiesystemen. Om goede informatiesystemen te ontwerpen is in de eerste plaats inzicht in datamodellen nodig.
Doel van deze minicursus is opleiders in te laten zien dat binnen het onderwijs op het gebied van informatiesystemen het verschaffen van inzicht in datamodellen een belangrijke(re) plaats dient in te nemen.