Ik zal in mijn verhaal een project als voorbeeld nemen, om uit te leggen hoe wij expertises samenbrengen en ook uitleggen wat hiervoor nodig is, namelijk het juiste DNA, een goede borging, een bekende methodiek, passend onderwijs, de juiste partners en een moreel kompas.
Binnen het project verkennen we hoe thuismeten voor kinderen met zeldzame spierziektes, zoals bijvoorbeeld Juveniele dermatomyositis (JDM) een oplossing kan zijn. Ik laat zien hoe we dit soort complexe vragen oppakken en met onze studenten en partners aan een oplossing werken die zowel behandeling op afstand als gepersonaliseerde behandeling mogelijk maakt. Ook maak ik duidelijk dat om een project over een lange periode met een hoogfrequente wisseling van teamleden (de studenten) te kunnen uitvoeren, de randvoorwaarden in ieder geval moeten kloppen. Het project moet bij het DNA van de organisatie passen.
Vanaf de start van dit project, wordt dit project uitgevoerd door studenten. Studenten in minoren, stagairs en afstudeerders. Als we nu in aantallen mogen spreken dan zien we dat over de periode van ongeveer 4 jaar er zeker meer dan 100 studenten hebben deelgenomen aan de realisatie van dit project. Daarnaast hebben we afgelopen jaar hebben veel energie gestoken in het bouwen van een toekomstbestendig netwerk van partners. Dit zijn partners waarmee we frequent overleg hebben, maar ook partners waarbij de rol een stuk minder zwaar is.
Maar dit is alleen mogelijk als de instelling op het juiste morele kompas vaart. Zuyd Hogeschool heeft in 2018 uitgesproken dat het de kennis die studenten en medewerkers ontwikkelen zoveel mogelijk wil toepassen. De Kennisregeling die Zuyd Hogeschool heeft opgesteld biedt een kader om het eigenaarschap van kennis goed te kunnen regelen. Bij de invulling hiervan gaat Zuyd uit van de open source gedachte en streeft als organisatie die wordt gefinancierd met publieke middelen, maatschappelijke valorisatie van kennis na.