De laatste jaren is in Nederland toenemend geïnvesteerd in onderzoek en onderwijs in de Bioinformatica. Dit is in belangrijke mate het gevolg van ontwikkelingen in het genomics- en biomedisch onderzoek, waarbij Bioinformatica steeds meer een centrale plaats inneemt. Bioinformatica is een zeer breed en multi-disciplinair vak, waar informatici, statistici, biologen en medici zeer nauw moeten samenwerken. Algoritme ontwikkeling (machine learning) en high-throughput data mining (grootschalige analyses van genomics datasets) is een essentiele component van het bioinformatica onderzoek. Daarbij is het onderzoek toenemend toegepast en grootschalig, veroorzaakt door de beloften die genomics onderzoek biedt en de reusachtige datasets die door genomics onderzoekers worden gegenereerd. De breedte/diepte van het vak, de snelle ontwikkelingen en het feit dat er nauwelijks uitgewerkt lesmateriaal is, maakt dat het opzetten van bioinformatica-onderwijs een enorme uitdaging is.
Aan de Vrije Universiteit verzorgd het Centre for Integrative Bioinformatics masteronderwijs alsmede een bachelorcursus Bioinformatica voor studenten Medische Natuurwetenschappen (MNW). Onze ervaring is dat studenten moeite kunnen hebben met de oplossingsgerichte en heuristische aanpak die vaak vereist is in bioinformatica onderzoek. Naast het aanleveren van benodigde kennis (waar een selectieprobleem heerst door de breedte van het vak) staat competentiegericht onderwijs centraal.
In mijn voordracht bespreek ik de centrale problemen en positionering van Bioinformatica-onderzoek en zal ik ingaan op de competentiegerichte elementen in onderwijs en toetsing.